سپندارمذگان یا اسفندگان بر همه خجسته باد / Happy Sepandarmazegan (Esfandegan) to everyone
Sepandārmazgān (Persian: سپندارمذگان) is a Zoroastrian festival. This day was dedicated to Spənta Ārmaiti (Avestan for "Holy Devotion", Spandārmad in Middle Persian, Persian: سپندارمذ Spendārmad or Sepandarmaz), the Amesha Spenta who was given the domain of "earth". The date of the festival as observed in the Sassanid era was on the 5th day of the month Spandarmad, the Spandarmad. When the name of the day and the month of the day were the same, a "name-feast" celebration was always done.According to the testimony of al-Biruni, in the 11th century BC there was a festival when the names of the day and the month were the same. The deity Spandarmad protected the Earth and the "good, chaste and beneficent wife who loves her husband". According to him, the festival used to be dedicated to women, and men would make them "liberal presents", and the custom was still flourishing in some districts of Fahla.
jashan-e burzigarán (Festival of Agriculturists), is celebrated in Iran also in the 5th day of Spandarmad month (the Spandarmad day). People pray for good harvets, honor the deity of Earth Spandārmad, and put signs in doors to destroy evil spirits.
The observation of this festival has been revived in modern Iran, where it is mostly set on the 29th day of Bahman in the Solar Hejri calendar introduced in 1925, corresponding to 18 February. The modern festival is a celebration day of love towards mothers and wives. / جشن اسفندگان (سپندارمذگان) یا جشن مردگیران یکی از جشنهای ایرانی است که در روز ۵ اسفند برگزار میشود. ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه آوردهاست که ایرانیان باستان روز پنجم اسفند را روز بزرگداشت زن و زمین میدانستند. اگرچه منابع کهن از جمله ابوریحان این جشن را در روز پنجم اسفند ذکر کردهاند. ولی با توجه به تغییر ساختار تقویم ایرانی در زمان خیام که پس از ابوریحان میزیست، و سی و یک روزه شدن شش ماه نخست سال در گاهشماری ایرانی، تاریخ ذکر شده در منابع کهن را باید به روز رسانی کرد. امروز بعضی زرتشتیان آنرا در روز اسفند (سپندارمذ - پنجمین روز) از ماه اسفند (سپندارمذ) برابر با بیست و نهم بهمن در گاهشماری خورشیدی امروزین برگزار میکنند. اما موبد کورش نیکنام برگزاری جشنها با استفاده از گاهشماریهای سنتی با ماههای ۳۰ روزه را بیتوجهی به دانش نجوم و دستاوردهای خیام و موجب ناهماهنگی در جشنها دانسته و لزوم توجه به گاهشماری ملی و رسمی با ماههای ۳۱ روزه را یادآور شده است.