Polo, a Persian sport. / چوگان، ورزشی ایرانی
Polo is a team sport played on horseback in which the objective is to score goals against an opposing team. Players score by driving a small white plastic or wooden ball into the opposing team's goal using a long-handled mallet. The traditional sport of polo is played at speed on a large grass field up to 300 yards long by 160 yards wide, and each polo team consists of four riders and their mounts.
Certainly the earliest records of polo are Median (an ancient Iranian people)

چوگان از ورزشهای کهن ایرانی است که امروزه به ورزشی جهانی تبدیل شده است. این رشته به دلیل رواج در میان پادشاهان و بزرگان به بازی شاهان معروف است. نام چوگان از نام چوبی که در آن استفاده می‌شود برگرفته شده‌است. این بازی در ابتدا عنوانی نظامی و جنگی داشت و سوارکاران ایرانی در آن استعداد اسب‌های جنگی خود را به نمایش می‌گذاشتند.
امروزه بیش از ۷۷ کشور مسابقات و برنامه‌های ویژهٔ چوگان برگزار می کنند. چوگان همچنین از جمله ورزش‌هایی است که از سال ۱۹۰۰  تا سال ۱۹۳۹ به عنوان یک ورزش درمسابقات جهانی المپیک بازی شده و هم اکنون نیز از سوی کمیته بین‌المللی المپیک به عنوان یکی از ورزش‌های جهانی شناخته شده است اما این ورزش در زادگاه خود ایران چندان مورد اقبال عمومی نیست.

جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولوی و مولانا و رومی
از مشهورترین شاعران ایرانی‌تبار پارسی‌گوی است . نام کامل وی «محمد ابن محمد ابن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلال‌الدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» نامیده می‌شده‌است. در قرن‌های بعد (قرن ۹) القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» و «ملای رومی» برای وی به کار رفته‌است و از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و «خَموش» و «خامُش» دانسته‌اند. زبان مادری وی پارسی بوده است.
آثار مولانا به علاوه مناطق فارسی زبان، تاثیر فراوانی در هند و پاکستان و ترکیه و آسیای میانه گذاشته است. آثار مولانا تأثیر فراوانی روی ادبیات و فرهنگ ترکی نیز داشته‌است. دلیل این امر این است که اکثر جانشینان مولوی در طریقهٔ تصوف مربوط به او از ناحیهٔ قونیه بودند و آرامگاه وی نیز در قونیه است

Jalal ad-Din Muhammad Balkhi and more popularly in the English-speaking world simply as Rumi (30 September 1207 – 17 December 1273), was a 13th-century Persian poet, jurist, theologian, and Sufi mystic. Iranians, Turks, Afghans, Tajiks, and other Central Asian Muslims as well as the Muslims of South Asia have greatly appreciated his spiritual legacy in the past seven centuries. Rumi's importance is considered to transcend national and ethnic borders. His poems have been widely translated into many of the world's languages and transposed into various formats. In 2007, he was described as the "most popular poet in America." since UNESCO declared 2007 as the international year of Rumi.

Rumi's works are written in Persian and his Mathnawi remains one of the purest literary glories of Persia,and one of the crowning glories of the Persian language. His original works are widely read today in their original language across the Persian-speaking world (Iran, Tajikistan, Afghanistan and parts of Persian speaking Central Asia). Translations of his works are very popular in other countries. His poetry has influenced Persian literature as well as Urdu, Punjabi, Turkish and some other Iranian, Turkic and Indic languages written in Perso-Arabic script e.g. Pashto, Ottoman Turkish, Chagatai and Sindhi.

Vank Cathaderal, Esfehan; Esfehan province of Iran. / کلیسای وانک، اصفهان

Goharshad Mosque of Mashhad, Khorassan Razavi province of Iran. / مسجد گوهرشاد؛ مشهد، استان خراسان رضوی

Tehran International tower and Kurdistan highway.

A view of Tehran International Tower, Tehran; Iran. / شهر تهران و برج بین اللملی تهران

Earthquake in Bushehr, Iran: Reach out + Help out / هموطنان عزیز بابت زلزله بوشهر تسلیت عرض می کنیم.

زلزله ای به مقدار 6.1 ریشتر روز سه شنبه 20 ام فروردین ماه در ساعت 16:22 بوشهر و شهر های اطراف را لرزاند. در این زلزله 37 نفر کشته و 850 نفر مجروح شدند. / An earthquake occurred in Bushehr province of Iran, in 9 Apr. 2013. 37 people killed and 850 people are injured yet.

زادروز زرتشت پیامبر فرخنده باد / 27th of March, Birthday of Zoroaster

زَرتُشت یا زَردُشت پیامبر ایران باستان بود که مزدیسنا را بنیان گذاشت.
وی همچنین سراینده گات‌ها، کهن‌ترین بخش اوستا می‌باشد. زمان و محل دقیق تولد وی مشخص نیست اما گمانه‌زنی‌ها و اسناد، زمانی بین ۶۰۰۰ تا ۶۰۰ سال پیش از میلاد مسیح را برای او حدس زده‌اند و زادگاه وی را به مناطق مختلفی مانند ری، آذربایجان، خوارزم و سیستان نسبت داده‌اند. تعلمیات زرتشت بعدها با باورهای بومی ایرانیان ترکیب شد و آئین مزدیسنای کنونی که نزدیک به پنج سده دین رسمی ایران نیز بوده‌است، را پدید آورد. نام زرتشت در فهرست یکصد نفرهٔ انسان‌های تاثیرگذار تاریخ که توسط مایکل هارت تنظیم شده‌است، قرار دارد. دین زرتشت امروزه حدود ۲۰۰ هزار تن پیرو در ایران، هند و برخی نقاط دیگر جهان دارد.جامعهٔ زرتشتیان ایران زادروز زرتشت را روز خرداد از ماه فروردین برابر با ۶ فروردین و در سال ۱۷۶۸ پیش از میلاد و تاریخ درگذشت او ۵ دی ۱۶۹۱ پیش از میلاد تعیین کرده‌است. اما این باور که به تازگی متدوال شده و زرتشتیان هند آنرا به رسمیت نمی‌شناسند، فاقد منبع تاریخی است.
/ Zoroaster (/ˌzɒroʊˈæstər/ or /ˈzɒroʊˌæstər/), also known as Zarathustra (/ˌzɑrəˈθuːstrə/; Avestan: Zaraϑuštra), was the prophet and founder of Zoroastrianism (By many sources believed to be the world's first monotheistic religion)[citation needed]. Though he is often mentioned as a Persian, his birthplace is uncertain. It is now widely thought that he was born in the eastern part of the Iranian Plateau. He is credited with the authorship of the Yasna Haptanghaiti as well as the Gathas, hymns which are at the liturgical core of Zoroastrianism. Most of his life is known through the Zoroastrian texts. The language spoken by Zoroaster, Old Avestan, used for composing the Yasna Haptanghaiti and the Gathas, on archaeological and linguistic grounds, is dated to have been spoken probably in the first half of the 2nd millennium BCE

Happy new Persian year "Norouz" / نوروز باستانی و سال 1392 خورشیدی مبارک باد

• Nowrūz ‎, IPA: [nouˈɾuːz], meaning "[The] New Day") is the name of the Iranian/Persian New Year in Iranian calendars and the corresponding traditional celebrations. Nowruz is also widely referred to as the "Persian New Year".
  Nowruz is celebrated and observed by Iranian peoples and the related cultural continent and has spread in many other parts of the world, including parts of Central Asia, Caucasus, South Asia, Northwestern China, the Crimea and some groups in the Balkans.
  Nowruz marks the first day of spring and the beginning of the year in the Iranian calendar. It is celebrated on the day of the astronomical Northward equinox, which usually occurs on March 21 or the previous/following day depending on where it is observed. As well as being a Zoroastrian holiday and having significance amongst the Zoroastrian ancestors of modern Iranians, it is also celebrated in parts of the South Asian sub-continent as the new year. The moment the Sun crosses the celestial equator and equalizes night and day is calculated exactly every year andIranian families gather together to observe the rituals.
  
  
  The term Nowruz in writing first appeared in Persian records in the 2nd century AD, but it was also an important day during the time of the Achaemenids c. 548–330 BC), where kings from different nations under the Persian empire used to bring gifts to the Emperor, also called King of Kings (Shahanshah), of Persia on Nowruz. The significance of Nowruz in the Achaemenid empire was such that the great Persian king Cambyses II's appointment as the king of Babylon was legitimized only after his participation in the New Year festival (Nowruz).
  The UN's General Assembly in 2010 recognized the International Day of Nowruz, describing it a spring festival of Persian origin which has been celebrated for over 3,000 years.During the meeting of The Inter-governmental Committee for the Safeguarding of the Intangible Heritage of the United Nations, held between 28 September – 2 October 2009 in Abu Dhabi, Nowrūz was officially registered on the UNESCO List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity. / 
  نوروز برابر با یکم فروردین ماه (روزشمار خورشیدی)، جشن آغاز سال و یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا مانده از دوران باستان است. خاستگاه نوروز در ایران باستان است و هنوز مردم مناطق مختلف فلات ایران نوروز را جشن می‌گیرند. امروزه زمان برگزاری نوروز، در آغاز فصل بهار است. نوروز در ایران و افغانستان آغاز سال نو محسوب می‌شود و در برخی دیگر از کشورها تعطیل رسمی است.
  بنا به پیشنهاد جمهوری آذربایجان، مجمع عمومی سازمان ملل در نشست ۴ اسفند ۱۳۸۸ (۲۳ فوریه ۲۰۱۰) ۲۱ ماه مارس را به‌عنوان روز جهانی عید نوروز، با ریشهٔ ایرانی به‌رسمیت شناخت و آن را در تقویم خود جای داد. در متن به تصویب رسیده در مجمع عمومی سازمان ملل، نوروز، جشنی با ریشه ایرانی که قدمتی بیش از ۳ هزار سال دارد و امروزه بیش از ۳۰۰میلیون نفر آن را جشن می‌گیرند توصیف شده‌است.
  پیش از آن در تاریخ ۸ مهر ۱۳۸۸ خورشیدی، نوروز توسط سازمان علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد، به عنوان میراث غیر ملموس جهانی، به ثبت جهانی رسیده‌بود. در ۷ فروردین۱۳۸۹ نخستین دورهٔ جشن جهانی نوروز در تهران برگزار شد و این شهر به عنوان «دبیرخانهٔ نوروز» شناخته شد.
  
  

سپندارمذگان یا اسفندگان بر همه خجسته باد / Happy Sepandarmazegan (Esfandegan) to everyone

 سپندارمذگان یا اسفندگان بر همه خجسته باد / Happy Sepandarmazegan (Esfandegan) to everyone

Sepandārmazgān (Persian: سپندارمذگان‎) is a Zoroastrian festival. This day was dedicated to Spənta Ārmaiti (Avestan for "Holy Devotion", Spandārmad in Middle Persian, Persian: سپندارمذ‎ Spendārmad or Sepandarmaz), the Amesha Spenta who was given the domain of "earth". The date of the festival as observed in the Sassanid era was on the 5th day of the month Spandarmad, the Spandarmad. When the name of the day and the month of the day were the same, a "name-feast" celebration was always done.According to the testimony of al-Biruni, in the 11th century BC there was a festival when the names of the day and the month were the same. The deity Spandarmad protected the Earth and the "good, chaste and beneficent wife who loves her husband". According to him, the festival used to be dedicated to women, and men would make them "liberal presents", and the custom was still flourishing in some districts of Fahla.

jashan-e burzigarán (Festival of Agriculturists), is celebrated in Iran also in the 5th day of Spandarmad month (the Spandarmad day). People pray for good harvets, honor the deity of Earth Spandārmad, and put signs in doors to destroy evil spirits.

The observation of this festival has been revived in modern Iran, where it is mostly set on the 29th day of Bahman in the Solar Hejri calendar introduced in 1925, corresponding to 18 February. The modern festival is a celebration day of love towards mothers and wives. / جشن اسفندگان (سپندارمذگان) یا جشن مردگیران یکی از جشن‌های ایرانی است که در روز ۵ اسفند برگزار می‌شود. ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه آورده‌است که ایرانیان باستان روز پنجم اسفند را روز بزرگداشت زن و زمین می‌دانستند. اگرچه منابع کهن از جمله ابوریحان این جشن را در روز پنجم اسفند ذکر کرده‌اند. ولی با توجه به تغییر ساختار تقویم ایرانی در زمان خیام که پس از ابوریحان می‌زیست، و سی و یک روزه شدن شش ماه نخست سال در گاهشماری ایرانی، تاریخ ذکر شده در منابع کهن را باید به روز رسانی کرد. امروز بعضی زرتشتیان آنرا در روز اسفند (سپندارمذ - پنجمین روز) از ماه اسفند (سپندارمذ) برابر با بیست و نهم بهمن در گاهشماری خورشیدی امروزین برگزار می‌کنند. اما موبد کورش نیکنام برگزاری جشن‌ها با استفاده از گاهشماری‌های سنتی با ماه‌های ۳۰ روزه را بی‌توجهی به دانش نجوم و دستاوردهای خیام و موجب ناهماهنگی در جشن‌ها دانسته و لزوم توجه به گاهشماری ملی و رسمی با ماه‌های ۳۱ روزه را یادآور شده است.